Woorden en Beelden

Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.

Blogs

Stopwoordjesbingokaart

Geschreven op

Al ruim 12 jaar ga ik als uitvaartspreker voor in uitvaarten. Wekelijks begeleid ik 2-3 soms 4-5 uitvaarten. “Is dat geen lopende band werk? Je kan zeker bepaalde verhalen wel hergebruiken..”, hoor ik weleens. Nee dus. Nooit. Elk mens is uniek en elke uitvaart is uniek. Ik Lees meer »

Deugniet of deugwel?

Geschreven op

De meeste mensen deugen – het boek van Rutger Bregman met deze titel was in 2019 een beststeller. En deed veel stof opwaaien. Want: is dit waar? Wie teveel de krant openslaat of de media volgt kan moedeloos worden van zoveel ondeugd en erger. J Lees meer »

Te jong?

Geschreven op

Het is maar net hoe je het bekijkt. Een jongen van 18 jaar komt plots te overlijden – wat zeg je dan tegen zijn moeder? “Hij is te jong gestorven”? Een moeder maakte bezwaar tegen deze eenzijdige benadering. Verrassend, ook voor mij, antwoordde zij: “Hij Lees meer »

Schrik! Een golf van OVWG...

Geschreven op

Zo staat het dan in mijn aantekeningen bij een uitvaart: de afkorting OVWG. Dat staat voor het bidden van het Onze Vader en Wees Gegroet, een katholiek gebed. Ik vind het mooi om te mogen bidden. In de aankondiging zeg ik er meestal bij dat degenen die dat hardop mee will... Lees meer »

Aanvaarden of accepteren

Geschreven op

Gehoord in een vraaggesprek op de radio. Het ging over de vermissing van een persoon. Iemand die nooit is teruggekomen of gevonden. Is hij of zij overleden? Je weet het niet, hoop en onzekerheid blijven elke dag knagen. Lees meer »

De rauwe, stille waarheid van ‘the day after’

Geschreven op

Een afscheidsdienst bij begrafenis of crematie is veelal een piekmoment. Een climax. Je werkt met elkaar naar een moment van afscheid toe. Na de klap van de dood, de tranen van schrik en verdriet begint vaak het verhalen vertellen. Lees meer »

Zing!

Geschreven op

Zingen op een uitvaart? Dat maak ik doorgaans alleen mee bij een kerkelijke uitvaart. Samenzang is in het protestantse kerkelijk leven een gegeven en ook een manier om uit te spreken (nee, uit te zingen!) wat er in je leeft. Dat doe je samen en voor Gods aangezicht. Lees meer »

Why not? 2x!

Geschreven op

Van een bedreiging een kans maken – zo las ik hoe een groepje buurtbewoners omging met de uitvaart van een buurvrouw. Ze was geliefd, je leefde samen in de wijk, kwam elkaar tegen, dronk samen koffie en deelde lief & leed. Plots was het stil, de gordijnen bleven dicht. Z Lees meer »

Houd opa niet tegen

Geschreven op

Wat kan het verleidelijk zijn een pasgeworden weduwnaar te pamperen of te bemoederen. Opa was al licht dementerend en stond wankel op de benen. De stok was zijn beste maat om rechtop te blijven staan. Zijn vrouw was zijn beste maat om van dag tot dag te leven. Lees meer »

Koud

Geschreven op

Buiten vriest het -7 graden. Binnen zit ik op de bank naast een oude vriend. Twee weken geleden verloor hij zijn plots zijn vrouw. De tranen rollen over zijn wangen. “De gedachte alleen al dat zij koud in de kist diep in de grond ligt…”. Hij d Lees meer »