Het besef van een feit slaat opeens toe. Je weet het en toch… Na de begeleiding van honderden uitvaarten merk ik nog steeds geen sleur of verveling. Elk mens is anders. Elk mens heeft een ander verhaal en een heel eigen context. Ieder mens is uniek. In dat opzicht zou je voor ieder mens een standbeeld kunnen oprichten, want er is altijd iets te vertellen – wie schrijft er geen geschiedenis? Hoe die gewaardeerd wordt (of je nu wel of niet van je sokkel getrokken wordt..) laat ik even in het midden. Blijft staan: geen mens is hetzelfde.
Ieder mens is uniek. Ik ben er onbewust ook op gaan letten tijdens de uitvaartdiensten. Als men de laatste groet gaat brengen bij de kist sta ik altijd in de buurt. Ook om waar nodig mensen bij te staan, de weg te wijzen en de goede orde te bewaken. Dan zie ik al die mensen voorbij komen, hun laatste afscheidsmoment bij de kist. Stuk voor stuk zie ik de gezichten. Elk gelaat, elke gezichtsuitdrukking is anders. Elke houding, elk loopje is anders. Geen enkele is gelijk. Zo wonderlijk en ook zo doodgewoon. Zo is er altijd iets te vertellen!
