Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
Iedereen heeft er mee te maken – er zijn nauwelijks Israëli’s die in een van de oorlogen niet een familielid, vriend of bataljonskameraad verloren zijn. Op Mount Herzl in Jeruzalem liggen hun oorlogsgraven. Elk jaar op 27-28 april is het Yom Hazikaron, Memorial Day. Op d Lees meer »
Een uitvaart is maatwerk. Ik ben wat minder een liefhebber van standaardverhaaltjes en -gedichtjes. Geen uitvaart is dan ook gelijk. Maar één woordje moet ik toch in bijna 75% van de gevallen aanhalen: “Hij/zij was eigenwijs!”. Nou, kom maar op met je verhalen! En ze Lees meer »
“De dood hoort bij het leven” – het is een hele feitelijke constatering. Klopt, het is waar. Normaal gesproken houdt dat eindpunt ons niet bezig, het leven wordt immers geleefd. Vaak alsof er geen einde is. De dood is zeker voor veel kinderen een onvoorstelbaar iets. Hoogu Lees meer »
Een klein kijkje achter mijn schermen. Ja, ik google ook weleens op namen van mensen die in de uitvaart op mijn pad komen. Dan type je de naam van een overledene in òf een van de tafelgenoten die je in het voorgesprek ontmoet. Dat kan een grappig effect hebben. Lees meer »
Daar staat hij op de achterwand geprojecteerd. Groot. Enorm groot. Een prachtig portret van de overledene zittend op een bankje, een royale lach. Scherp in beeld gebracht, details van het pigment op zijn hoofdhuid zijn zichtbaar. Lees meer »
In de staart Meestal loop je als uitvaartspreker in de rouwstoet vooraan. Nog voor de kist, samen met de uitvaartverzorger en de geüniformeerde functionaris (soms nog met pet en lange, statige jas). Dan de kist en daar weer achter de familie en de rest van het gevolg. Lees meer »
Ik doe het nooit, nu wel: een column opnemen die Henk Donkers op 27 januari 2020 schreef voor de website van de Burgemeesterswijk in Arnhem (www.bwarnhem.nl). Waarom? Deze column ontroerde mij. Ik ken de plaats, ik heb er 8 jaar gewoond. De titel van Henk’s column is: R Lees meer »
Het is een bijzondere gewaarwording: een rouwend groepje konikpaarden rondom een gestorven kuddegenoot. Ze staan stil. Enkele dagen, soms weken, bezoeken ze het dode dier. Ze kijken, staan er gewoon te staan, ‘tasten’ hun groepslid af. In Lees meer »
Zo tegen het einde van een voorbereidingsgesprek, als we de afscheidsdienst zo ongeveer in de steigers hebben gezet, stel ik ook altijd de vraag: “Wil je nog mensen in het bijzonder bedanken? Bij voorbeeld mensen die op een bijzondere manier zorg hebben gedragen of nabij... Lees meer »
