Over kerkgebouwen durf ik te stellen: roomsen geloven met de ogen open, protestanten doen dat doorgaans met de ogen dicht. Niet voor niets zijn RK kerken vaak kunstig ontworpen gebouwen waarin het samenspel van inrichting, gebrandschilderde ramen, lichtval, akoestiek en vaak ook beelden, altaren en houtsnijwerk, een kruisweg en veel meer je zintuigen prikkelen. Schoonheid is ook een eigenschap van God, durf ik te beweren. En dat mag je in een gebouw dan ook zien gebeuren. Ja, gebeuren! De meeste protestantse kerken zijn doorgaans saai en sober in hun uitingsvormen. Waarom? Alles draait om en is gericht op de preekstoel – “het gaat om het Woord, al het andere leidt alleen maar af”. Tja, verschil van inzicht.
Geldt voor aula’s van uitvaarten niet hetzelfde? Wat je ziet draagt bij aan je beleving van het afscheid. Als op Moscowa in Arnhem de zon door de gebrandschilderde ramen schijnt doet dat iets. Doet dat veel – de ruimte waar de kist staat wordt in kleur gehuld.
Inmiddels is ook het oude versleten tapijt vervangen. Niet zomaar door een nieuw ‘tapijtje’. Kim Boekhoven ontwierp speciaal voor Moscowa en geënt op het lijnen- en kleurenspel in de aula bijgaande looproute. Het is de verbeterde versie van de rode loper…