Digitaal zijn veel mensen springlevend. Google op je naam en je vindt de sporen van je leven terug. Met sommige ben je blij, met andere minder. Hoe ben je actief geweest op internet, Facebook en andere social media? Maar had jij ooit erover gehoord dat je ook je digitale dood kunt regelen?
Ik niet.
Zat ik bij de notaris in de wachtkamer. Marmer, veel licht, comfortabele stoelen en kunst aan de muur. Het enige leesvoer om de tijd te doden, ja het was echt een wachtkamer, was het lezen van een notarisblaadje. Een van de nieuwsitems was getiteld "Online kerkhof”. Het artikel refereerde aan miljoenen facebookgebruikers die overleden zijn, maar van wie het profiel nog voortleeft. "Wil je dat?” is de vraag? Mijn eerste ingeving voor een antwoord luidt een hartgrondig "Nee”. Foto’s, ‘gesprekken’, documenten, teksten, betaalaccounts en weet ik wat al niet meer zweven in digitale clouds waar nabestaanden niet zomaar bij kunnen. Hebben zij de inloggegevens? Ik wil dat mijn getwitter, Facebook of LinkedIn na mijn overlijden niet alleen tot zwijgen komt, maar ook een digitale dood sterft. Uitgewist. Gelukkig kan je bij de notaris terecht voor een socialmedia-executeur (weer een nieuw beroep!). Voor wie wil regelen dat hij of zij ook online overlijdt. Of dat bijvoorbeeld iets wordt omgezet in een gedenkpagina.
Tjonge. Er is steeds meer te regelen om écht dood te zijn.
