Een paar woorden – vereeuwigd in materiaal,
een foto, toch – om je herkenbaar vast te houden,
of gewoon een sieraad.
Dit ben je,
hier ben je,
dit beteken je voor mij.
Jij, gestorvene, weet dat.
En ik, degene die hier telkens weer terug komt, weet dat.
Het gaat om jou en mij,
in weer en wind,
in leven en dood,
vereeuwigd zijn wij.
En dat weten alleen jij en ik,
anderen gaan nietsvermoedend aan dit monument voorbij,
en dat mag,
want het gaat alleen om jou en mij,
onvergetelijk.
