“Ik kan me het niet voorstellen: een wereld zonder mij”. Onderweg in de auto hoorde ik op de radio deze quote van Frank Bos, een man met ALS die weet dat zijn einde komt. Zolang het kan fietst (en leeft) hij nog volop. Hij verheugde zich weer op de Tour du ALS die in juni gehouden gaat worden.
Als je er zo volop bent is de gedachte die van het ‘to be’ uitmondt naar het ‘not to be’ een onwezenlijke. Het is onvoorstelbaar dat je wezen er straks niet meer is. Alle reden om nu heel bewust te leven in wat wezenlijk is.
