Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
Zondag 9 juni, open dag van begraafplaats Heiderust in Rheden. De beheerder leidt ons rond. Hij is niet alleen de man van het groen- en grafonderhoud. Hij beheert ook de verhalen. Een paar kilometer slingerpad, op en neer, opent hij de mensenlevens die hier hun laatste ru... Lees meer »
Ik was in de Hall of Names. Nee, niet een Hall of Fame. Namen, van mensen zoals u en ik. Miljoenen. Zij leven niet meer. Of toch wel? Ik nam het A4-tje mee, een "page of testimony". Het lag bij de uitgang van Yad Vashem, het holocaustmuseum in Jeruzalem. Ik was van slag. Lees meer »
Te laat, de trein gemist. De stationsklok spoort niet met mijn horloge. Andersom natuurlijk, maar ik geef niet snel mijn ongelijk toe. Genadeloos wandelt boven mij de rode wijzer in de rondte, mijn eigen stationsklokje, naar Zwitsers model, staat stijf op 37. Lees meer »
... gelezen in de Tertio van april 2013. Lees meer »
... gelezen in de Tertio van april 2013. Lees meer »
Waardeloos is mijn bestaan geworden slechts één druk op de knop te eenvoudig word ik ten leven geroepen. Vroeger, ja vroeger was ik niet weg te krijgen. Ik werd gekruist was achter doorhaling nog zichtbaar; ik werd gegumd mijn afdruk was nog daar een fossiel in papier; en... Lees meer »
Een begraafplaats is geen dodenakker. Wie er overheen loopt en nauwkeurig kijkt, ziet een levendig tafereel. Misschien is het omdat ik het gewend ben. In de jaren tachtig en negentig ben ik samen met mijn vader Klaas Berghuis weekendbeheerder geweest van de Zuiderbegraafp... Lees meer »
Het raakte me, begraven worden met de belangrijkste tekenen van je leven. "Ja, dat is 'm, zo was hij". Het was bij de begrafenis van een Vlaamse pastoor en vriend van mij, Gerard Jegers (1934-2012). Ik had hem ontmoet in de Achelse Kluis, een klooster op de grens van Nede... Lees meer »
Een beetje surfend op het internet kwam ik dit prentje tegen. Van een jonge Duitse soldaat, 22 jaar oud, gesneuveld aan het front in Frankrijk. De Eerste Wereldoorlog was wreed. Loopgraven, chemische oorlogvoering, jonge mensen als kanonnenvoer. Lees meer »
