Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
“Loslaten is anders vasthouden”, is een bekende spreuk die in de uitvaart nog weleens valt. Hoe hou je een dierbare op een andere manier vast? Het dragen van een sieraad van die persoon, as van de overledene in een kettinkje, ring of getatoeëerd. In h Lees meer »
“Hoe is jouw Engels?”. De uitvaartverzorger valt aan de telefoon meteen met de deur in huis. De vraag overvalt me. Stamelend probeer ik te antwoorden, terwijl ik onderwijl naar het antwoord zoek. Van binnen voel ik een vreemd soort angst opdoemen. Ik Lees meer »
"Hoe oud ben jij?" - Een klein kind vraagt het aan zijn tante. "81", antwoordt zij. Het kind kijkt verschrikt op: "Ben jij al dood geweest?" "Hoezo?" "Mijn oma ging dood toen zij 79 was!". Prachtig, zo feitelijk en logisch als kinderen conclusies kunnen trekken. Lees meer »
Schokkend vond ik het. De deuren van de aula gingen open. Uit de luidsprekers klonk het bekende "Amazing grace". Ik zag de tranen over de wangen van het gezin op de eerste rij rollen. Dit muziekstuk had een speciale betekenis in het leven van hun overleden dochter - daaro... Lees meer »
Hoe maak je jezelf onsterfelijk? Door grootse prestaties die ergens genoteerd staan? Door het aantal likes, hartjes, volgers of kliks die je digitaal ontvangt? Door opgenomen te worden in de geschiedenisboeken? Ons geheugen vergaat snel, het digitale geheugen nog rapper. Lees meer »
Als ik bij mensen binnen kom om samen een uitvaart voor te bereiden zoek ik naar de kapstok. Nee, niet letterlijk. Want ik hou mijn colbertje aan – je zorgt altijd dat je er voorkomend blijft uitzien. Ik zoek naar kapstokken om het verhaal over iemands leven te kunnen ver... Lees meer »
Op vakantie het Griekse eiland Zakynthos. We wandelen er veel. In de kleinere dorpjes wordt menige houten electriciteitspaal of dito straatlantaarn volgeniet met bekendmakingen van overlijdens. Het is de meest snelle manier van communicatie. Lees meer »
Moederdag. Opeens ontdekte ik het: ik ben de stem van mijn moeder kwijt. Geen idee meer hoe die geklonken heeft. Het is ook al meer dan 30 jaar geleden dat zij overleden is. Beelden van haar ziek- en sterfbed zie ik nog wel voor ogen. Lees meer »
Een opa of oma die overlijdt. Voor veel kinderen is het de eerste confrontatie met de dood. En dus ook met een afscheidsdienst. “Wat gaan we doen? Wat gaat er gebeuren?”. En als zij een aandeel willen hebben in de dienst, bijv. met Lees meer »
Wie intreedt in een klooster doet dat in principe voor de eeuwigheid. Na een periode van proeven en leren (postulaat, noviciaat) komt het moment van de eeuwige geloften: de grote professie. Je legt de geloften af van armoede, gehoorzaamheid, soberheid en celibatair leven... Lees meer »