Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
De overledene in je midden. Buiten. Stoelen rondom. Een select gezelschap. We delen verhalen, er zijn diverse mensen die spreken. Er wordt vrijuit gereageerd als ik openlijk aan het vissen ben naar “Heeft er nog iemand een aanvulling?”. Het kan allemaal. We sluiten af. Ond Lees meer »
Ja, het was ook wel een beetje een feest van herkenning en bemoediging. Afgelopen weken had ik een paar ontmoetingen met collega-uitvaartsprekers. Kennismaking, bijpraten, ‘hoe doe jij dat?’ etc. Ten diepste zijn we natuurlijk concurrenten van elkaar, we vissen in dezelfd... Lees meer »
Is het raar om te zeggen dat je ook genietend over een begraafplaats kunt lopen? Het klinkt bijna luguber. Alsof je een vreemde, mortale tik hebt. Toch kon ik met een bijzondere verwondering ronddwalen over de RK Begraafplaats Daalseweg in Nijmegen. Lees meer »
’s Lands wijs, ’s lands eer. Op vakantie in het buitenland ben ik altijd nieuwsgierig naar hoe men daar omgaat met overledenen. Elk land heeft zo zijn of haar manieren. Op Menorca, het kleine zusje van het Mediterrane Mallorca, tref ik bijna een dorp met hoogbouw aan over... Lees meer »
Zo ging dat vroeger. Als je een beetje voornaam was en mogelijk zelfs je vaste (betaalde) vipbank vooraan in de kerk had, dan kon je er ook begraven worden. In of rondom de kerk. En niemand zou je vergeten, want levensgroot stond je er met aftiteling vermeld. Lees meer »
Erg spraakzaam waren zij niet op de uitvaart. Althans, niet met een microfoon voor de neus. De verhalen na afloop waren er volop. Het meest sprekend was nog de aankomst: in een lange rij keurig gepoetste Dodge Ram 1500, dezelfde vlag voerend. Lees meer »
Op een nog gure maartdag steken de kleuren van de grafbloemen af tegen het grauwe van de begraafplaats. “Kijk mam, heeel veeel bloemen”, zegt een klein jongetje als we met een rouwstoet langs deze berg bloemen lopen. De Lees meer »
“Hier, voor jou. Neem maar mee naar huis. Ik ben blij dat jij onze uitvaart verzorgd hebt”. De weduwe overviel mij hiermee bij het afscheid. De afscheidsdienst was mooi geweest, de ontmoetingen in de koffiekamer ontspannend. Je Lees meer »
Over kerkgebouwen durf ik te stellen: roomsen geloven met de ogen open, protestanten doen dat doorgaans met de ogen dicht. Niet voor niets zijn RK kerken vaak kunstig ontworpen gebouwen waarin het samenspel van inrichting, gebrandschilderde ramen, lichtval, akoestiek en v... Lees meer »
Zo leer je nog eens wat. Dat is het voorrecht van mijn beroep als uitvaartspreker. Luisteren naar verhalen uit en over iemands leven. Over het vroeger was. Op de papier- of rubberfabriek of als een meisje ‘in betrekking ging’. Stoppen met werken als een meisje ging trouwen. Bij Lees meer »
