Luisteren, lezen, kijken. Wat ik hoor en zie, wat ik meemaak met mensen of 'gewoon buiten' inspireert mij enorm. Zoiets maakt een aandrang in mij los om dat in letters of beelden te verwoorden. Rondom het thema leven & sterven wil ik die 'vertalingen' met u delen. Het gaat hier uitdrukkelijk niet om beschrijvingen van de uitvaarten die ik doe. Het zijn meer algemene schetsen of bijzondere ontdekkingen die ik voor het voetlicht haal. Het geeft je als lezer tegelijkertijd de gelegenheid om mij wat meer te leren kennen.
"Jij bent toch funeralspeecher?", vroeg hij mij. "Een wat??", was mijn eerste reactie, "Ik noem het gewoon uitvaartspreker. Keep it simple". Ik was op bezoek bij een vriend, Johan Kroes. We hebben jaren geleden op hetzelfde erf gewoond. Lees meer »
Met uitgestoken hand komt hij naar mij toe. "Ik kende jou niet, ben jij de neef van...?" Nee, ik ben niet de jonge neef van de overledene. Hij kijkt mij verbaasd aan. "Zoals jij hem schetste, zo kende ik hem ook. Precies zo!". Lees meer »
Facebook, twitter, sms, email en vele andere digitale snelwegen om elkaar te laten weten dat en wat er aan de hand is. Ook overlijdensberichten komen als een lopend vuurtje op die manier tot ons. En dat naast de vaak nog traditioneel bewandelde paden van een rouwadvertent... Lees meer »
Zomerstoel in de tuin, ik zit relaxed te genieten. Ik kijk en luister om me heen. Op een meter afstand ligt onze kat Sunny. Zijn staart zwiept heen en weer - hij is goed geluimd. Een nest jonge musjes is luid hoorbaar. Ver boven ons, in de muur boven onze keukendeur. Lees meer »
Startklaar? Go! Ik had een vergadering in de Randstad. Het openingswoord aldaar was aan mij gegund, stipt om 20.00 uur zou het beginnen. De reistijd tevoren al even ingeschat: 117 kilometer, 1 uur en 17 minuten reistijd en het retourtje zou mij volgens de routeplanner van... Lees meer »
Zondag 9 juni, open dag van begraafplaats Heiderust in Rheden. De beheerder leidt ons rond. Hij is niet alleen de man van het groen- en grafonderhoud. Hij beheert ook de verhalen. Een paar kilometer slingerpad, op en neer, opent hij de mensenlevens die hier hun laatste ru... Lees meer »
Ik was in de Hall of Names. Nee, niet een Hall of Fame. Namen, van mensen zoals u en ik. Miljoenen. Zij leven niet meer. Of toch wel? Ik nam het A4-tje mee, een "page of testimony". Het lag bij de uitgang van Yad Vashem, het holocaustmuseum in Jeruzalem. Ik was van slag. Lees meer »
Te laat, de trein gemist. De stationsklok spoort niet met mijn horloge. Andersom natuurlijk, maar ik geef niet snel mijn ongelijk toe. Genadeloos wandelt boven mij de rode wijzer in de rondte, mijn eigen stationsklokje, naar Zwitsers model, staat stijf op 37. Lees meer »
... gelezen in de Tertio van april 2013. Lees meer »
... gelezen in de Tertio van april 2013. Lees meer »
